Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Kiedy niepłacenie alimentów jest przestępstwem?
Przestępstwo niealimentacji
Czym jest przestępstwo niealimetacji? Co grozi osobie która nie realizuje obowiązku łożenia na dziecko?
Przedmiotowe przestępstwo polega na uchylaniu się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące.
Odpowiedzialność karna sprawcy wymaga stwierdzenia, że miał on obowiązek świadczeń materialnych na rzecz rodziny lub innych osób i że od wykonywania tego obowiązku uchylał się.
Kiedy mówimy o uchylaniu się od wykonywaniu obowiązku alimentacyjnego?
Zobowiązany do wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem lub innym organem, uchyla się z zapłatą jeżeli zaległość stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące.
Co grozi za przestępstwo niealimentacji?
Zobowiązanemu do płacenia alimentów za niewywiązanie się z obowiązku grozi kara:
grzywny,
kara ograniczenia wolności,
kara pozbawienia wolności.
Art. 209 § 1a reguluje typ kwalifikowany przestępstwa niealimentacji, który to stanowi, iż „Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
Kiedy sprawca przestępstwa niealimentacji będzie ścigany?
Ściganie przestępstwa niealimentacji następuje na wniosek pokrzywdzonego, organu pomocy społecznej lub organu podejmującego działania wobec dłużnika alimentacyjnego.
Natomiast, jeżeli pokrzywdzonemu przyznano odpowiednie świadczenia rodzinne albo świadczenia pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów ściganie przestępstwa niealimentacji odbywa się z urzędu.
Wszczęte postępowanie przygotowawcze
Czy pomimo wszczęcia postepowania przygotowawczego można uniknąć odpowiedzialności karnej za przestępstwo niealimentacji?
Kodeks karny wprost reguluje możliwość uniknięcia kary, bowiem nie podlega karze sprawca przedmiotowego czynu zabronionego, który nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego uiścił w całości zaległe alimenty.
Natomiast w sytuacji w której sprawca naraził pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych przez uchylanie się od wykonania obowiązku alimentacyjnego, Sąd odstępuje od wymierzenia kary, jeżeli nie później niż przed upływem 30 dni od dnia pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego sprawca uiścił w całości zaległe alimenty, chyba że wina i społeczna szkodliwość czynu przemawiają przeciwko odstąpieniu od wymierzenia kary.
Fundusz alimentacyjny
Ciekawym zagadnieniem z punktu widzenia przestępstwa niealimentacji jest realizacja świadczenia pieniężnego przez państwo. Sądy wielokrotnie wskazywały, że Fundusz Alimentacyjny (ZUS) pokrywa zaliczkowo należne kwoty zasądzone od dłużnika alimentacyjnego, który uchyla się od uiszczania należności. Nie zmienia to faktu, że niewykonywanie obowiązku alimentacyjnego przez dłużnika, może i w tym wypadku wypełniać znamię narażenia pokrzywdzonego na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się bowiem, że pomoc biegnąca z Funduszu działa jak każda inna pomoc od osób niezobowiązanych, które z pobudek humanitarnych umożliwiały egzystencję osób pokrzywdzonych.
Autor:
Aleksandra Bartos